25-11-2010 Chiang Mai

Sawadee kap everybody!

Happy Thanksgiving! Bedankt voor de reacties. Superleuk voor ons om te lezen! :)

Wij zijn inmiddels weer bijna een week verder. De tijd vliegt! Er is zoveel te zien en ook al kunnen we alles op ons gemak doen lijken we nog tijd tekort te komen. Komt goed.

What has been going on? De laatste keer (18-11-2010 ) hebben we verteld dat we een thai massage wilden krijgen… Nou, die hebben we gekregen. En hoe. Eerst hebben we aan onze voetjes laten eten door de zogenaamde nibblefish. Die beestjes kriebelden als een gek! Na een minuut of twee wende het wel. Vervolgens heeft Maartje een voetmassage laten doen en Wesley kreeg een Thai massage. Maartje heeft de tenen bijna uit de kom getrokken gekregen en Wesley kreeg les in nieuwe drukpunten (alleen op een kamer.. met een man..). Hierna zijn we doorgegaan naar het treinstation om onze nachttrein te halen. We zouden eigenlijk om 18:00 uur opgehaald worden, maar we werden pas een half uur later opgehaald, maar ja. De Thaise trein heeft geen haast. De trein kwam op tijd aan, maar vertrok een uur te laat. Verder was het allemaal goed verzorgd. De bedden werden voor ons opgemaakt, politie liep rond in de trein en ontbijt werd geserveerd. Een lange reis (13 uur), mooie ervaring, mooi uitzicht, maar toch niet al te goed geslapen allebei.

Op 19-11-2010 kwamen wij rond 12 uur pm aan in Chiang Mai. Op het eerste gezicht een mooi en net hotel MET zwembad! Wij hebben rustig onze spullen in de kamer gedumpt en zijn een beetje relax door de stad gaan wandelen. Een erg mooie, schone stad en de mensen zijn erg vriendelijk. Wij vonden het gelijk al aangenamer dan Bangkok. In de avond zijn we lekker met z’n tweetjes wat gaan drinken bij John’s Place (Pub).

Op 20-11-2010 zijn we om 7:00 uur am vertrokken naar Chiang Rai met een minibusje. Hier hebben we een hot water spring gezien, een hele mooie witte temple, the Golden Triangle (soort van drielandenpunt waar Thailand, Laos en Myanmar elkaar aangrenzen middels de Mekong rivier) de brug naar Myanmar (gevoelige politieke situatie) en als klap op de vuurpijl naar de Longneck tribe in de Bergen van Chiang Rai. Het dorpje was erg toeristisch opgemaakt en alles ging erg snel. Het waren wel echte Longnecks, maar het kwam allemaal wel erg sneu en gemaakt over. Schijnbaar komen de Longnecks vanuit Myanmar naar Thailand om te werken en geld te verdienen voor hun gezinnen en leven zij in de Bergen in een soort van vluchtelingenkamp/asielzoekerscentrum. Om 20:30 zaten wij weer lekker in ons hotel..

Op 21-11-2010 hebben we lekker uitgeslapen en wederom in de stad rondgelopen. Later die middag zijn wij met 2 dames (uit ons hotel die wij hebben ontmoet tijdens het uitstapje naar Chiang Rai) naar de hoogste temple in de Bergen geweest. Het heet Doi Suntep. Erg mooi uitzicht en zeker de moeite (45 min. rijden) waard. s’ Avonds kwamen we terug en toen zijn we naar de Sunday Market geweest in Chiang Mai. Big thing! Veel leuke dingen te koop en ook goedkoop. Diezelfde avond was er ook een festival genaamd Loy Krathong. Dit is een festival die 1 keer per jaar wordt gehouden op de eerste volle maan in November. Hier worden de goden van de rivier bedankt. Het was groots! Er was een parade. De lucht was vol met opgelaten zwevende 'lampionnen' voor geluk. Er verzamelden zich letterlijk duizenden mensen bij de Mai Ping rivier. Hier werden een soort van bloemstukjes met kaarsjes in de rivier gelaten. Het was bijna een soort van oud en nieuw. Overal werd ook vuurwerk afgelaten. Erg, erg mooi!

Op 22-11-2010 vertrokken we vanuit ons hotel The Baputara richting de jungle om op trekking te gaan. Wij waren met een groep van 11 mensen plus twee guides. De groep was erg divers. 2 Polen, 2 Duitsers, 2 Amerikanen (not including Wes) en drie Fransen. Erg leuk! Wij waren in het Mae Wang gebied. We hadden vandaag veel gelopen. Bergop was een killer! Het zweet droop langs de schoenen eraf.. Tussendoor kwamen we bij een olifantenkamp aan en hebben we op olifanten gereden. De olifanten zijn getraind en als ze niet luisteren worden ze geslagen. Dat was niet prettig om te zien. Het was een leuke ervaring, maar wederom erg commercieel opgezet. De olifanten zijn prachtdieren om te zien. Na een lange dag lopen in de snikhete zon kwamen we aan bij het inmiddels donkere kamp waar een kampvuurtje op ons wachtte. Wij hebben met z’n allen lekker gegeten en gedronken, gitaar gespeeld, gezongen, gelachen en gekletst. De hut waar wij verbleven was erg primitief. Het is natuurlijk geen 4 sterren hotel. Anders krijg je de volle jungle ervaring niet. Dus het moment (vanaf hier tikt Maartje verder) dat wij binnen liepen zagen wij al direct een DIKKE GROTE spin op het plafond zitten… De zin om te slapen verging hierdoor een beetje… hetzelfde geld voor de wc, deze bevat niet 1 maar tig DIKKE GROTE spinnen!! Dus uhm..daar hebben wij niet al teveel gebruik van gemaakt, lang leven het (stiekem) ‘doen van je behoefte’ in de openlucht! Een nieuwe ervaring rijker.

Op 23-11-2010 werden we super brak wakker. Echt goed geslapen hadden we niet, omdat we bang waren dat we levend warden opgevreten door al het gespuis wat rondliep in onze hut.. En ook onze dunnen matrasjes en het harde bamboe onder ons hielp hieraan niet mee. We hoorden van andere dat ze ook ‘s nachts wakker warden van ‘bepaalde’ geluiden in onze hut, maar dat ze de zaklamp niet aan durfden te doen, bang voor wat ze zouden zien.. Fijn dat ze dat de volgende dag pas zeiden! Vandaag was het ‘relaxing day’. Het lopen was fijn en we zijn meerdere prachtige watervallen tegengekomen. Hier stopten we om eventueel te zwemmen en uit te rusten. Onze tocht eindige bij een ander kamp. Deze keer zaten we dicht bij een hilltribe die ons verblijf mede verzorgden. Ook zaten we weer bij de rivier waar we konden ‘douchen’. Deze keer hadden we het beter aangepakt en stapten we als eerste de slaaphut in. Met als resultaat dat we het dikste en grootste matras hadden met z’n tweeen. Na het verwijderen van een GROTE hagedis en enkele irritante springspinnen, was ook deze hut op het eerste gezicht vrij beestvrij.. Whatever that may say.. ‘s Avonds hadden we weer heerlijk gegeten en een kampvuur gehad. ‘s Avonds werden we verrast met een heuse wilde schorpioen! Ow my god.. Zie de foto voor het bewijs. Ook deze keer was er weer genoeg Chang bier om beter te kunnen slapen en minder te denken aan alles wat er om ons heen kruipt en beweegt.

Op 24-11-2010 was het de derde dag van de trekking. Deze nacht hadden we beter geslapen (mede door het super matras natuurlijk!). Jammer voor Wesley dat hij midden in de nacht al zijn Chang bier er weer uit moest plassen. Hij moest alleen op avontuur naar de ‘wc’ met zijn rot knijpkat.. Gelukkig hoeft Maartje dat nooit :) Vandaag was het ‘relaxday’. We hoefden niet super veel te lopen. Na het bezoeken van (weer een) waterval, (nog een) hilltribe en veel natuur, gingen we lunchen. Na het lunchen gingen we bambooraften. Dat was relaxed en verfrissend! Aan het einde van het raften gingen we weer in de busjes naar Chiang Mai. Omdat we een erg leuke groep hadden, wilden we dit op een feestelijke manier afsluiten. We hadden afgesproken om ‘s avonds gezamelijk uit eten te gaan met degene die wilden. We waren met 8 mensen. Dat was erg leuk en lekker. Na het eten was het nog steeds gezellig.. 3 Flessen rum en tigtalle Ching-Chang-Chong bieren belanden we in een club…genaamd…Spicy.. Hmmm… Deze bleek vol te zitten met Thaise vrouwen en vieze niet-Thaise mannen.. En niet te vergeten..LADYBOYS in overvloed! Maartje en de andere meisjes uit de groep waren de enige niet-Thaise vrouwen.. De enige oplossing om deze avond te overleven was.. NOG MEER BIER! En zo zagen we bijna de zon weer opgaan om 07.00u.. De twee Amerikanen moisten om 10.00 met de bus richting Laos..funny..

Vandaag, op 25-11-2010, werden we wakker met een kater… Oplossing: veel asperine en niks doen. Vandaar dat we hier nu onze blog bij aan het werken zijn :) Morgen gaan we met de bus om 10.00 naar de border van Laos. Daar overnachten we om de volgende ochtend te beginnen aan een 2-daagse slow boat tocht naar Luang Prabang. Waarschijnlijk gaan we daar onze 2 Amerikanen ontmoeten om te gaan ‘tuben’.Voor meer info, zoek maar op op internet, deze blog is al te lang geworden!

Met liefdevolle en gare groetjes,

Wesley & Maartje